حسن شاه حسینی - دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مواد
مرتضی شمعانیان - دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مواد
احمد کرمانپور - دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی مواد

اینکونل 617 به عنوان یک سوپر آلیاژ پایه نیکل به دلیل داشتن خوصا مهندسی بسیار خوب مانند مقاومت به اکسیداسیون و خزش و استحکام عالی به طور گسترده در کاربردهای دمای بالا مثل پالایشگاه های نفت و نیروگاه های برق مورد استفاده قرار می گیرد. به دلیل گران بودن این سوپر آلیاژ جایگزینی آن با استفاده از یک ماده ارزان تر با خواص نسبتا خوب مانند فولاد زنگ نزن آستنیتی 310 می تواند مقرون به صرفه باشد. در این تحقیق، اتصال این دو آلیاژ با استفاده از فلز پر کننده اینکونل 617 با فرآیند جوشکاری تنگستن گاز انجام شد. اتصالات جوشکاری شده به مدت 120 ساعت در دمای 1000 درجه سانتیگراد مورد عملیات پیرسازی مصنوعی قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که عملیات پیرسازی موجب افزایش و به هم پیوستن رسوبات غنی از مولبیدن، کبالت و تیتانیوم در فلز جوش شده است. پس از پیرسازی در دمای بالا سختی فلز جوش افزایش یافته و شیب تند روند تغییرات آن در فلز جوش حذف شد. نتایج آزمایش کشش نشان داد که شکست در فلز پایه 310 رخ داده، همچنین عملیات پیرسازی موجب کاهش شدید چقرمگی، استحکام کششی، استحکام تسلیم، درصد افزایش طول و درصد کاهش سطح مقطع در نمونه های جوشکاری شد. چنین روندی را می توان به درشت شدن اندازه دانه در فلزات پایه و تغییرات مورفولوژی رسوبات موجحود در ساختار نسبت داد.

اینکونل 617، فولاد زنگ نزن آستنیتی 310، جوشکاری غیر مشابه، پیرسازی مصنوعی