مصطفی شوریده دل - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی شاهرود
مصطفی حیدری - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود
حمید عباس دخت - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود

به منظور بررسی اثر کاربرد سطوح مختلف هیدروژل سوپرجاذب بر عملکرد تر و رنگدانه های فتوسنتزی و نیز درصد پروتئین دانه ذرت در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود به صورت اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تنش خشکی بهعنوان فاکتور اصلی در سه سطح شاهد ( دور آبیاری معمول منطقه، 7روز)، تنش متوسط (دور آبیاری 12 روز) و تنش خشکی شدید (دور آبیاری 17روز) در کرت های اصلی و پلیمرهای سوپر جاذب بهعنوان فاکتور فرعی در چهار سطح صفر (شاهد)، 75، 150 و 225 کیلوگرم در هکتار در کرت ها جای گرفتند. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی باعث کاهش رنگدانه های فتوسنتری، عملکرد علوفه تر و نیز افزایش درصد پروتئین دانه گردید. سوپرجاذب توانست تاثیر منفی تنش خشکی را بر صفاتی از جمله کلروفیل تقلیل دهد. لازم به ذکر است اثر برهمکنش تیمارهای تنش خشکی و سطوح سوپر جاذب در صفت عملکرد علوفه تر معنیدار شد. بیشترین عملکرد علوفه تر از تیمار کاربرد 225 کیلوگرم سوپرجاذب و عدم وجود تنش به دست آمد و تیمارهای 150 و 225 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و تنش خشکی متوسط با عملکرد 80/99 و 85/83 تن در هکتار علوفه تر عملکرد مشابه آمار را نسبت به شرایط فاقد تنش نشان دادند. بهطور کلی نتایج نشان داد که اثر متقابل دورهای آبیاری و سوپر جاذب، بر در مجموع کاربرد سوپر جاذب به میزان 225 کیلوگرم در هکتار در شرایط تنش ملایم موجب جبران کاهش اثر سوء ناشی از خشکی شد.

ذرت، تنش کم آبیاری، کلروفیل، آنتوسیانین، علوفه تر