صبا میریان - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشگاه لرستان، خرمآباد
مجید شریفی پور - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه لرستان، خرمآباد
علی حیدرنصرالهی - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه لرستان، خرم آباد

مهمترین مشکل در استفاده بهینه از سیستمهای آبیاری قطرهای گرفتگی قطره چکان ها است. عدم توجه به گرفتگی قطرهچکانها سبب کاهش یکنواختی پخش و راندمان آبیاری، افزایش مدت کارکرد سیستم و در نهایت افزایش هزینه های بهره برداری و نگهداری میشود. بنابراین شناسایی عوامل تاثیرگذار بر گرفتگی قطره چکان ها برای مقابله با آن امری ضروری به نظر میرسد. یکی از مهمترین عوامل موثر بر گرفتگی قطره چکان ها، فشار کارکرد سیستم آبیاری قطرهای است. برای انجام این پژوهش قطره چکان های با دبی 4 لیتر در ساعت، تحت سه فشار متفاوت 1، 2 و 3 بار، هر کدام به مدت 132 ساعت کارکرد داشتند. برای پایش گرفتگی در زمان محدود، به آب مخزن سامانه به میزان نیم گرم در لیتر گچ اضافه شد. 4 قطرهچکان در هر فشار کارکرد آزمایش شدند و دبی آنها بعد از هر 12 ساعت کارکرد اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش فشار، گرفتگی قطره چکان ها کمتر میشود بهطوریکه پس از 132 ساعت کارکرد، متوسط گرفتگی قطرهچکانها درتیمارهای آزمایشی تحت فشارهای 1، 2 و 3 بار به ترتیب حدود 73، 53 و 8 درصد بدست آمد. همچنین با گذشت زمان درصد گرفتگی در هر تیمار افزایش یافت که مقدار افزایش در فشارهای پایین 1 و 2 بار به مراتب بیشتر از فشار 3 بار بود

آبیاری قطره ای، اتوماسیون سامانه آبیاری، یکنواختی سامانه آبیاری