شهین منجزی - دانشجوی کارشناسی ارشد سبزیها، گروه مهندسی و علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز.
محمدحسین دانشور - استاد تمام گروه مهندسی و علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی ، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز.
امین لطفی جلال آبادی - استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، اهواز.

خیار چنبر یک واریته از گونه خربزه، ، متعلق به تیره کدوئیان (Cucurbitaceae) است که بومی منطقه ی خوزستان میباشد. این گیاه مقاوم به گرما و تنشهای محیطی میباشد و میتواند به عنوان مدل مناسبی برای بررسیهای ژنتیکی و فیزیولوژیکی جنس Cucumis باشد. در این پژوهش بذر خیار چنبر از شهرستان شوشتر تهیه گردید و در آزمایشگاه کشت بافت گروه علوم باغبانی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان مورد آزمایش قرار گرفت. بذرها در محلول هیپوکلریت سدیم 5 درصد به مدت 5 دقیقه گندزدایی شدند، سپس بر روی محیط کشت پایه موراشیگ و اسکوگ (1962) کشت شدند . پس از تشکیل گیاهک خیار چنبر، از هیپوکوتیل و کوتیلدون آن بهعنوان ریزنمونه برای تشکیل کالوس در محیط کشت پایه MS همراه با غلظتهای مختلف تنظیم کننده های رشد گیاهی شامل IBA ، BAP، NAA و KIN کشت شدند. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل در 2 عامل نوع محیط کشت و نوع ریزنمونه در سه تکرار انجام گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد، بیشترین میزان کالوس ( 3/06 گرم ) در محیط کشت MS حاوی 1 میلیگرم در لیتر IBA و 0/5 میلی گرم در لیتر BAP در ریزنمونه هیپوکوتیل و کمترین میزان کالوس ( صفرگرم) در محیط کشت MS بدون تنظیم کننده های رشد گیاهی مشاهده گردید.

محیط کشت موراشیگ و اسکوگ (MS)، هیپوکوتیل، کوتیلدون