محمد حسنی - استادیار حسابداری، مدیر گروه تحصیلات تکمیلی حسابداری، حسابرسی و مدیریت مالی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران،
محسن اکبری - کارشناس ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران

در این پژوهش، رفتار مدیران در گزارش سود مورد تحلیل قرار گرفت. هدف این پژوهش، ارزیابی نقش ناکارآیی سرمایه­گذاری و محدودیت­های مالی بر وقوع مدیریت سود است. مدیریت سود بر اساس مدل کوتاری و همکاران (2005) اندازه­گیری شد. ناکارآیی سرمایه­گذاری طبق مدل پایه فازاری و همکاران (1988) و کاپلان و زینگالس (1997) و از طریق مدل تکمیلی لینک و همکاران (2013) اندازه گیری گردید. همچنین معیارهای اهرم مالی خالص، جریان وجه نقد آزاد، نرخ موثر هزینه مالی، نرخ تقسیم سود نقدی، جریان وجه نقد عملیاتی، اندازه و عمر شرکت به عنوان معیارهای سنجش محدودیت­های مالی مورد بررسی قرار گرفتند. جامعه آماری غربال شده پژوهش شامل تعداد 260 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی سال­های 1387 تا 1393 است. برای آزمون فرضیه­های پژوهش از روش رگرسیون چند متغیره ترکیبی استفاده شد. نتایج نشان دادند مدیریت سود به طور معنی­دار و مثبتی تحت تاثیر تصمیمات ناکارای سرمایه­گذاری قرار دارد. این در حالی است که محدودیت­های­ مالی اثر معنی­داری بر مدیریت سود نداشت.

مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی, ناکارایی سرمایهگذاری, محدودیت مالی