محمد عزیزی - دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران
سحر بهادری فر - دانشگاه تهران
امیر اخلاصی - دانشگاه تهران

امروزه بحث برندسازی شخصی به یکی از مباحث روز در بازاریابی تبدیل شده است. با توجه به اهمیت روزافزون آن، هدف پژوهش حاضر ارائه مدل برندسازی شخصی برای مربیان کسب و کار است. پژوهش حاضر با رویکردی کیفی و روش نظریه مبتنی برداده انجام شده است. در این پژوهش با استفاده از روش نمونهگیری نظری، با 11 نفر از مربیان کسب و کار مصاحبه صورت گرفت. سپس دادهها تحلیل شدند و 72 گزاره مفهومی اولیه از کدگذاری باز، 23 گزاره مقوله ای از کدگذاری محوری و 6 عامل اصلی از کدگذاری انتخابی، شناسایی شد. بر اساس نتایج پژوهش پدیده اصلی این پژوهش فرآیند برندسازی شخصی در نظر گرفته شده که با توجه به شرایط علی (الگوهای انگیزشی، الگو نقش، افزایش تقاضا)، عوامل زمینه ای (زیرساخت های فردی، عوامل فرهنگی)، عوامل مداخله گر (زیرساخت های قانونی، شرایط اقتصادی، محیط رقابتی در صنعت) شکل گرفته است و از طریق راهبردهای کاربرد تکنیک های بازاریابی، تعیین چارچوب استاندارد عملکرد، استفاده از انواع رسانه های گروهی، حضور فیزیکی فعال، اعتمادسازی، ایجاد تمایز، نگرش اجتماعی به چهار دسته پیامد توسعه کسب و کار، پذیرش اجتماعی، افزایش درآمد، افزایش اعتبار منجر می شود.

برندشخصی, مربی کسب و کار, نظریه داده بنیاد