عطااله پورعباسی - استادیار، مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
زهرا خیری - سایر، مرکز ایده پروری و نوآوری پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
سلمازسادات نقوی الحسینی - سایر، مرکز ایده پروری و نوآوری پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
حمید اکبری - دانشیار، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

باتوجه به پیچیدگی محیط های تصمیم گیری در جهان، سیاستگذاری علم و فناوری چندی است که مورد توجه قرار گرفته است. آموزش عالی سلامت از جمله زیرمجموعه های نظام های علم و فناوری است که به دلیل محیط در حال تغییر نظام های سلامت و لزوم پاسخگویی آموزش به این محیط متغیر، سیاستگذاری آینده نگارانه این حوزه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از زمان تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در ایران، تلاش هایی در زمینه سیاستگذاری آموزش عالی سلامت صورت گرفته که غالبا با رویکرد واکنشی بوده و به مرحله اجرا نرسیده است. برنامه تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی به عنوان اولین تجربه سیاستگذاری آینده نگارانه حوزه آموزش عالی سلامت از سال 1394 آغاز گردید و با بهره گیری از بستر آمایش سرزمینی و یک نظام چند سطحی در دست اجرا می باشد. نوشته حاضر به بررسی ابعاد و الگوهای سیاستگذاری در آموزش عالی و تجارب سیاستگذاری آموزش عالی سلامت در ایران می پردازد.

آموزش علوم پزشکی, سیاستگذاری, سیاستگذاری آینده نگارانه