الهام علیپور - گروه تغذیه بالینی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم شناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
محمد جواد حسین زاده عطار - گروه تغذیه بالینی، دانشکده علوم تغذیه و رژیم شناسی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
میترا مهدوی مزده - مرکز تحقیقات و بانک فراورده های پیوندی ایران، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
مهدی شادنوش - گروه تغذیه بالینی، دانشکده تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

  زمینه و هدف   اختلالات اشتها و دریافت غذایی از عوامل خطر سوءتغذیه در نارسایی پیشرفته کلیوی می باشند . از طرف دیگر، اثرات چاقی در دیالیز، در تضاد با جمعیت نرمال و مثبت است. این مطالعه با هدف مقایسه اشتها و دریافت غذایی بیماران تحت همودیالیز چاق و دارای وزن نرمال انجام شد.   روش بررسی   در این مطالعه مورد – شاهدی 48 بیمار چاق ( kg/m2 30 &le BMI ) و 52 بیمار نرمال ( kg/m2 25> BMI > 18.5 ) تحت همودیالیز با استفاده از یاد آمد 24 ساعته غذایی (دو روز دیالیز، دو روز غیر دیالیز)، و پرسشنامه ADAT ) The Appetite and Diet Assessment Tool ) مورد بررسی قرار گرفتند. جهت آنالیز داده ها از برنامه Nutritionist 4 و SPSS 22.0 استفاده شد.   یافته ها   بر اساس نتایج گروه چاق دارای وضعیت اشتهای بهتر بود ( P=0.03 ). در کل، دریافت انرژی 12.8± kcal/kg   32.5 و پروتئین0.51±gr/kg 1.33 بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. کفایت دریافت انرژی و پروتئین در مقایسه با توصیه ها، بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. اگرچه دریافت انرژی در %59 گروه نرمال و %53.5 گروه چاق، و دریافت پروتئین در %43.6 گروه نرمال و %48.8 گروه چاق کمتر از مقدار توصیه شده بود. دریافت ریز مغذی ها بین دو گروه تفاوت قابل ملاحظه ای نشان نداد. مصرف پتاسیم در 24.4% و مصرف فسفر در 32.9% بیماران بیش از حداکثر مقادیر توصیه شده بود.   نتیجه گیری   علیرغم وضعیت اشتهای بهتر در بیماران چاق، میانگین دریافت انرژی و پروتئین بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. البته در هر گروه، درصد قابل توجهی از بیماران دریافت انرژی و پروتئین کمتر از توصیه ها داشتند. بنابراین BMI بالا شاخص قابل اعتمادی از دریافت تغذیه ای مناسب در بیماران تحت همودیالیز نمی باشد.

همودیالیز, چاقی, دریافت غذایی