فائضه موحدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعتدانشگاه تبریز
عادل دباغ محمدی نسب - عضو هیات علمی دانشگاه تبریز
محمدرضا شکیبا - عضو هیات علمی دانشگاه تبریز
سعید اهری زاد - عضو هیات علمی دانشگاه تبریز

توسعه علف کشهای طبیعی پتانسیل کاهش اثرات زیانبار محیطی ناشی از علفکشهای شیمیایی و هزینه های بالای وجین دستی را دارد. آللوپاتی درکل جهان به خاطر پتانسیل آن در مدیریت تلفیقی علفهای هرز قابل توجه است. قیاق (Sorghum halepense) حاوی چندین ماده آللوشیمیایی در بخشهای هوایی و زیرزمینی است. این مطلبحاکی از آن است که می توان با ضریب اطمینان بیشتری از مواد آللوشیمیایی به عنوان ابزاری در مدیریت علفهای هرز به تنهایی یا در ترکیب با سایر روشها استفاده کرد. آزمایشبا طرح آماری فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار ومقایسه میانگین ها با آزمون دانکن در سطح 0.01 صورت گرفت. فاکتور اول اسپری عصاره ی آبی قیاق در 4 سطح شامل فاقد اسپری (شاهد آلوده به علفهرز)، یکبار اسپری طی 15 روز پساز سبزشدن سویا DAE دوبار اسپری طی 15 و 30 DAE و سه بار اسپری طی 30، 15 و 40 DAE و فاکتور دوم شامل روشهای مختلفکنترل علفهای هرز نیز در چهار سطح شامل دو بار وجین دستی، تریفلورالین (علف کش قبل از کاشت) ، دو باروجین دستی+ تریفلورالین و شاهد آلوده به علف هرز بودند

سویا، عملکرد، مدیریت علفهای هرز، عصاره آبی قیاق