بررسی آسمان در نگارگری از آغاز تا سده دهم هجری
محل انتشار: فصلنامه پیکره، دوره: 3، شماره: 6
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 396
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PYKR-3-6_002
تاریخ نمایه سازی: 4 تیر 1398
چکیده مقاله:
آسمان همواره جایگاه ویژه ای در باورهای کهن و دینی ایران داشته و تجلی قداست و پاکی بوده است. این مقاله بر آن است تا نشان دهد این جایگاه تا چه اندازه در نگارگری ایرانی متجلی شده و توانسته است نقش معنایی ایفا کند. یا با توجه به موضوع داستان نگاره ها به کمک بیان معنا آید. همچنین شکل آسمان در دوره های مختلف دستخوش چه تغییراتی شده است. در این مقاله سعی شده نقش آسمان از نظر ساختاری و معنایی بررسی شود و تفاوت ها و تشابهات نمایش آسمان و عناصر مرتبط با آن همچون ستاره، خورشید و ابر در دوره های مختلف نگارگری مطالعه گردد. نتایج این تحقیق که به روش توصیفی- تحلیلی بدست آمده نشان دهنده این مطلب است که نمایش آسمان در دوره های مختلف نگارگری از نظر ساختاری تفاوت هایی داشته است؛ این تفاوت ها در مقدار فضایی که به خود اختصاص داده، و زاویه دید و میزان هماهنگی با دیگر اجزاء موجود در نگاره مشهود است. که عناصر مرتبط با آسمان مانند شکل ابرها در ابتدا بر اساس قوانین خاص و خشکی طراحی شده اند در حالی که در دوره های بعدی انعطاف و حرکت بیشتری در کارها دیده می شود. مساله مهم تر این که از دوره تیموری به بعد نقش آسمان از نظر معنایی نیز پر رنگ تر شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ادهم ضرغام
استادیار دانشکده هنرهای تجسمی دانشگاه تهران- ایران
الهام حیدری
کارشناس ارشد نقاشی، دانشکده هنرهای تجسمی پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران- ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :