علیرضا دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
جلال اکبری - استادیار، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران

روش های رایج در طراحی لرزه ای سازه ها شامل دو روش نیرویی و تغییرمکانی می باشد. هر یک از این دو روش، دارای مزایا و معایبی هستند که همین موضوع باعث شده است که در سال های اخیر، محققین با ترکیب روش های نیرویی و تغییرمکانی، روش های طراحی لرزه ای مرکب را معرفی کنند. هدف از ارائه ی این مقاله، معرفی روش مرکب جدیدی با نام روش ضریب زلزله ی اصلاح شده می باشد این روش از ترکیب روش نیرویی ویرایش چهارم استاندارد 2800 و روش تغییرمکانی ارائه شده در تجدید نظر اول نشریه ی 360 حاصل می شود. در این روش، ضریب رفتار و ضریب بازتاب با مشاهده ی رفتار واقعی سازه و با در نظر گرفتن زمان تناوب تحلیلی سازه تعیین می شوند. به منظور تعیین ضریب رفتار در این روش، از تحلیل استاتیکی غیرخطی پوش اور استفاده می شود. برای ارزیابی روش پیشنهادی، سه قاب خمشی فولادی 3.6.9 طبقه با شکل پذیری ویژه و دارای 3 دهانه به طول 5 متر، به دو روش نیرویی استاندارد 2800 و روش پیشنهادی این مقاله، طراحی شده و پاسخ های مختلف آنها مورد مقایسه قرار گرفته است. روش پیشنهادی در قاب های و3 6و9 طبقه علاوه بر تامین عملکرد ایمنی جانی LS در تغییرمکان هدف، توانست به ترتیب 242و601و840 کیلوگرم نیرو، کاهش وزن اسکلت قاب را نیز به همراه داشته باشد.

روش طراحی لرزه ای مرکب، روش ضریب زلزله ی اصلاح شده، قاب خمشی فولادی با شکل پذیری ویژه، زمان تناوب تحلیلی سازه، تحلیل استاتیکی غیرخطی