مریم ایزدی - دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی _واحد شیراز
زهرا رفیعی - استادیار و هیئت علمی گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی _واحد شیراز

جنست زنان و مردان همواره در داستان نویسی آنها تاثیر گداشته است. با این همه با تلاشی که نویسندگان فارغ از جنسیت خود داشته اند، توانسته اند تا حد زیادی این تفاوت جنسیتی را در آثار خود ازبین ببرند. برای بررسی این موضوع دو رمان چهار زن و پاییز فصل آخر سال است در نظر گرفته شده است که رمان اول از محمداسماعیل حاجی علیان است با چهار شخصیت زن اصلی طریفا ، فرخرو ، ماهی و یاسین و رمان دوم از نسیم مرعشی است با سه شخصیت اصلی زن لیال ، شبانه ، و روجا . از آن جایی که شخصیت پردازی مهمترین عنصر داستاننویسی است نیز تکیه این مقاله بر شخصیتها و به طور اختصاصی بر شخصیتهای زن هر دو رمان است. با بررسیهای صورت گرفته درمییابیم که عنصر جنسیت بر اثر تربیتهای مختلف در محیط های گوناگون در هر صورت بر نویسندگی زنان و مردان تاثیر میگذارد واین دو نویسنده هم از این موضوع استثنا نیستند. با این همه حاجی علیان تلاش کرده است که از دام جنسیت بگریزد و در آفرینش شخصیتهای زن داستان خود موفق شود. نسیم مرعشی نیز به خوبی بر این آگاه است که روح همجنس دوستی او بر کلیت داستان سایه نیفکند.

جنسیت، شخصیت، زن، حاجیعلیان، مرعشی،رمان.