سینا آرمان - کارشناس ارشد سازه دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
احسان یمینی - دکتری سازه دانشگاه فردوسی مشهد

در موارد متعددی وقوع خرابیهای پیشرونده، منجر به خسارات اقتصادی سنگین و از دست رفتن جان انسانها گردیده است. از این روی، در سالهای اخیر، تحقیقات گستردهای به منظور یافتن علل وقوع این خرابی ها و راه های پیشگیری از آن صورت گرفته و آیین نامه های مخصوص طراحی سازه در برابر خرابی پیشرونده توسعه یافته است. تعاریف مختلفی از خرابی پیشرونده در ادبیات فنی موضوع میتوان یافت. از جمله مدیریت خدمات عمومی ایالات متحده (GSA)، گسیختگی پیشرونده را حالتی از خرابی تعریف کرده است که در آن خرابی موضعی عضو سازه ای اصلی موجب خرابی اعضای مجاور یکی پس از دیگری شده و در نهایت منجر به خرابی کلی نامتناسب با علت اولیه میگردد. بنابراین بررسی ساز و کار خرابی پیشرونده به منظور یافتن راه حلی برای افزایش مقاومت سازه ها و کاهش پتانسیل گسیختگی پیشرونده، همواره مورد توجه پژوهشگران بوده است. در این پژوهش، پتانسیل خرابی پیشرونده در قابهای خمشی فولادی با حذف اختیاری یک ستون و تحلیل استاتیکی غیرخطی بارافزون قائم ارزیابی گردیده است و عملکرد سازه های سه و شش طبقه با ضخامتهای مختلف دیوار برشی فولادی، با هدف دستیابی به ضخامت بهینه ورق فولادی بررسی شده است. نتایج تجزیه و تحلیل نشان میدهد که دیوارهای برشی فولادی در کاهش پتانسیل خرابی پیشرونده قابهای خمشی موثر هستند و با افزایش ضخامت ورق، ظرفیت مقاوم سازه در برابر خرابی پیشرونده افزایش مییابد.

دیوار برشی فولادی، تغییر ضخامت ورق فولادی، خرابی پیشرونده، تحلیل استاتیکی غیرخطی