تاثیر کودهای بیولوژیک و پلیمرسوپرجاذب بر عملکرد کیفی یونجه یکساله [ Medicago scutellata cv. Robinson] تحت شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک و پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد کیفی یونجه یکساله در شرایط تنش کم آبی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 91- 1390 در دانشگاه لرستان اجرا شد. عامل اصلی تنش کم آبی در دو سطح تنش و عدم تنش در کرت های اصلی قرار گرفت و کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بارور- 2، و پلیمر سوپر جاذب در دو سطح مصرف و عدم مصرف به صورت فاکتوریل سه عاملی در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین درصد پروتئین خام علوفه، عملکرد پروتئین علوفه و دانه در تیمار مصرف کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بارور- 2 و کاربرد پلیمر سوپرجاذب در شرایط عدم تنش کم آبی [N1B1S1W0] و بیشترین درصد پروتئین خام دانه در تیمار مصرف کودهای بیولوژیک نیتروکسین و بارور- 2 و کاربرد پلیمر سوپرجاذب در شرایط تنش کم آبی [N1B1S1W] حاصل شد. کودهای بیولوژیک بر درصد پروتئین خام علوفه، درصد پروتئین خام دانه، عملکرد پروتئین علوفه و عملکرد پروتئین دانه تاثیر افزایشی معنی داری داشت. صفاتی مثل درصد پروتئین خام علوفه، درصد پروتئین خام دانه و عملکرد پروتئین علوفه تحت تاثیر تنش کم آبی قرار گرفت و در شرایط عدم تنش کم آبی بیشترین نتیجه حاصل می شود. تنش کم آبی بر صفت درصد پروتئین دانه تاثیری نداشت.

کلیدواژه ها:

نیتروکسین ، بارور- 2 ، اسپلیت پلات فاکتوریل ، عملکرد پروتئین علوفه ، عملکرد پروتئین دانه