حسین حاتمی نژاد - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
لیلا محمدی کاظم آبادی - دانشجوی جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

چکیده عمده ترین هدف ایجاد شهرهای جدید ایران، تمرکز زدایی از شهرهای بزرگ است که دارای سرریز جمعیتی هستند. به منظور تحقق این هدف ایجاد شهرهای جدید باکیفیت زندگی بالا یکی از ایده های غالب نزد متخصصان شهرسازی و برنامه ریزان شهری است. چرا که شهرهای جدید از امکانات و عوامل رشد مساوی برخوردار نبوده اند و همین امر سبب به وجود آمدن تفاوت های آشکاری در کیفیت زندگی آن ها و مادر شهرها شده است. هدف تحقیق حاضر سنجش رضایتمندی از کیفیت زندگی شهر جدید مهاجران از دیدگاه ساکنین می باشد. روش پژوهش به صورت توصیفی– تحلیلی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش ساکنان شهر جدید مهاجران می باشند که با استفاده از فرمول کوکران 317 نفر نمونه انتخاب و پرسش نامه بین آن ها توزیع شده است. شاخص های تحقیق با نگاه ذهنی به ابعاد کیفیت زندگی، در 8 بعد اجتماعی، امنیت، اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی، دسترسی به امکانات، زیباشناسی و بعد مدیریتی طبقه بندی و در نرم افزار SPSS با استفاده از آزمون T تک نمونه ای، و کندال تحلیل شده است. همچنین در تکمیل تحلیل ها از روش آنتروپی شانون برای وزن دهی شاخص های مورد بررسی و از مدل VIKOR جهت رتبه بندی محلات شهر جدید مهاجران بهره گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که شهروندان از اکثر شاخص های مربوط به کیفیت زندگی در شهر جدید مهاجران رضایت ندارند و فقط شاخص های زیباشناسی، زیست محیطی و اجتماعی را مطلوب ارزیابی کرده اند. بالاترین سطح رضایتمندی ساکنان به بعد زیست محیطی و پایین ترین سطح رضایتمندی به بعد مدیریتی تعلق دارد. نتایج به دست آمده از مدل VIKOR گویای این حقیقت می باشد که محلات فرهنگیان 1 و فرهنگیان 2 بالاترین سطح کیفیت زندگی و محلات شهید صدر و فضیلت پایین ترین سطح کیفیت زندگی را دارا هستند.

کلید واژه ها: کیفیت زندگی, رضایتمندی, شاخص های ذهنی, تمرکززدایی, شهر جدید مهاجران