حسین غضنفر پور - دانشیار جغرافیا، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
محدثه حامدی - دانشجوی دکتری مدیریت بحران، پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه

بافت­های فرسوده و مساله دار شهری در کشورهای در حال توسعه همانند ایران بیشتر از سایر بافت های شهری در معرض خطر زلزله قراردارند. شهر کرمان به دلیل وجود گسل های متعدد فعال و وقوع زمین لرزه های ویرانگر با تلفات انسانی زیاد به زلزله خیزترین استان کشور تبدیل شده است. از کل مساحت بافت فرسوده استان کرمان که حدود چهارهزار و شصت و دو هکتار می باشد، 1589 هکتار آن در شهر کرمان قرار دارد. ضرورت کاهش آسیب­پذیری شهر در برابر زلزله، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی کالبدی و شهری محسوب می گردد. هدف تحقیق شناسایی و سطح­بندی میزان آسیب­پذیری بافت های شهری است. مساله ی اساسی این است که شهر کرمان مناطق آسیب­پذیر زیادی دارد و شناسایی سطوح آسیب­پذیر و کاهش ضریب آسیب­پذیری می­تواند کمک موثری به مدیریت بحران نماید. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، داده­های تحقیق به روش اسنادی و میدانی تهیه شده، از اطلاعات مدیریت بحران شهرداری کرمان استفاده گردیده و شاخص هایی چون نوع مصالح، تراکم جمعیت، عرض معابر، نوع کاربری و تراکم سازه­ای مورد بررسی قرار گرفته است و نقشه های  هر کدام از این معیارها با استفاده از نرم افزارSDM FUZZY  در محیط Arc GIS  تهیه شده است. نقشه ی آسیب­پذیری نهایی نشان می­دهد که بافت­های شهر کرمان با 7/11 درصد آسیب پذیری بسیار زیاد، 1/14 درصد آسیب­پذیری زیاد، 3/13 درصد آسیب­پذیری متوسط، 5/15 درصد آسیب­پذیری کم، 9/45 درصد آسیب­پذیری خیلی کم روبرو هستند که وضعیت نامناسب بافت­ها را نشان می­دهد.

آسیب پذیری, بافت فرسوده, شهر کرمان, Fuzzy, Arc GIS