ثریا نوید - دانشجوی دکترای گروه زراعت و اصلاح نباتات،، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
سعید صوفی زاده - استادیار دانشگاه شهید بهشتی
علی اسکندری - استادیار پژوهشکده کشاورزی هسته ای پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای
جعفر کامبوزیا - استادیار گروه کشاورزی اکولوژیک، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

آزمایشی در مزرعه ی تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی هسته ای سازمان انرژی اتمی واقع در کرج در سال 1393 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 14 رقم و سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد بین ارقام در اکثر صفات فیزیولوژیک و مورفولوژیک تفاوت معنی دار (a= 0/05) بود. ارقام جدید و رقم رودشت در اغلب موارد از جمله شاخص سطح برگ، کارایی مصرف نور و سرعت رشد گیاه زراعی از برتری خاصی نسبت به ارقام قدیمی و معمولی جو برخوردار بودند. بیشترین ضریب تخصیص برگ مربوط به ارقام والفجر، بهمن و ماکوئی بود که دلیل این امر نیز دیررس بودن بودن آن ها و برخوردای از شاخص سطح برگ و سطح ویژه برگ بالا بود. از طرف دیگر ارقام به-رخ، رودشت و ماکوئی از بیشینه نسبت وزن ساقه برخوردار بودند که از دلایل آن می توان به دوردیفه بودن به رخ، نیمه پابلندی و هسته ای بودن رودشت و پابلندی ماکوئی اشاره نمود. همچنین نتایج نشان داد ارقامی مانند ماکوئی، رودشت و والفجر که بیشترین نسبت وزن برگ و ساقه را دارا بودند نسبت به سایر ارقام از کمترین نسبت وزن سنبله و عملکرد دانه برخوردار بودند. ارقام، لوت، نصرت ریحان 03و فجر30 نیز بیشترین نسبت وزن سنبله داشتند که دلیل این امر شش ردیفه بودن ارقام، زودرسی و کم بودن وزن خشک برگ و ساقه در مرحله گلدهی می باشد. بنابراین می توان گفت ارقام پابلند، دیررس و رقم اصلاح شده با دانش هسته ای نسبت به ارقام پاکوتاه و زودرس از ضریب تخصیص برگ و ساقه ی بیشتر و از ضریب تخصیص سنبله و عملکرد دانه ی کمتری برخوردار بودند.

ارتفاع بوته, شاخص سطح برگ, ضریب تخصیص, عملکرد دانه