سعید عباسی - دانشگاه زنجان- گروه مهندسی عمران
حنیف پورشهباز - سازههای هیدرولیکی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی
پوریا تقوائی - دانشگاه سمنان

آبشکن ها سازه هایی هستند که به منظور کاهش سرعت و فرسایش کرانه به صورت عمود بر جریان یا مورب ساخته می شوند. آبشکن ها همانند سایر سازه های تنگ کننده ی مسیر جریان، کانال جریان را تنگ می کنند و در مجاورت خود ساختار جریان را تغییر می دهند و در اطراف ناحیه ی تنگ شده باعث شکل گیری گردابه هایی می شوند. در این مقاله، تغییر الگوی جریان و تغییرات بستر در اثر تغییر زوایای سری آبشکن های موازی غیرمتخلخل و غیر مستغرق با طول نامساوی، با استفاده از روش های عددی بررسی شده است. اعتبارسنجی مدل نرم افزاری توسط مقایسه ی نتایج مدل با داده های آزمایشگاهی صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که با تغییر جهت گیری آبشکن های با طول نامساوی از 90 درجه به 45 درجه (کاهش 12 درصدی میزان تنگ شدگی)، بیشترین عمق آبشستگی در پای آبشکن اول تا 50 درصد کاهش پیدا می کند.

فرسایش, رسوب گذاری, سری آبشکن, طول نامساوی, مدل سازی عددی