میثم جعفری - گروه علوم دامی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه یاسوج
رضا نقی ها - گروه علوم دامی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه یاسوج
سیامک پارسایی - گروه علوم دامی- دانشکده کشاورزی- دانشگاه یاسوج
مهرداد معمار - گروه علوم دامی-دانشکده کشاورزی- دانشگاه یاسوج

این پژوهش برای بررسی اثر سطوح مختلف دانه­ی خارمریم بر میکروفلور روده و سامانه­ی ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. پژوهش کنونی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار انجام شد. جیره های آزمایشی شامل: جیره­ پایه بدون افزودن پودر دانه­ی خارمریم؛ جیره ی پایه دارای 2/0 درصد پودر دانه­ی ­خارمریم؛ جیره ی پایه دارای 4/0درصد پودر دانه­ی خارمریم و جیره ی پایه دارای 6/0درصد پودر دانه­ی خارمریم بودند. برای بررسی کارایی سامانه ایمنی با تزریق یاخته­های قرمز گوسفند به عنوان پادگن، پاسخ ایمنی به روش هماگلوتاسیون ارزیابی و وزن نسبی اندام­های ایمنی شامل بورس فابرسیوس و طحال اندازه­گیری شد. هم­چنین در سنین 21 و 42 روزگی شمار دو گروه از باکتری­های اشریشیا کلی و لاکتوباسیلوس مورد بررسی قرار گرفتند. ایمنوگلوبولین کل خون تیمارهای دریافت کننده ی 2/0، 4/0 و 6/0درصد خارمریم نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی­داری داشتند. تیمار دریافت کننده 6/0درصد خارمریم افزایش معنی­داری در IgY نسبت به تیمارهای شاهد و 2/0درصد خارمریم نشان داد. هم­چنین همه­ی تیمارهای دارای خارمریم نسبت به تیمار شاهد IgM بالاتری داشتند. نتایج نشان داد که شمار باکتری های لاکتوباسیلوس در تیمارهای 4/0و 6/0درصد خارمریم نسبت به تیمار شاهد در 21روزگی به طور معنی داری افزایش یافت (05/0P<). در 21 روزگی شمار باکتری های اشریشیا کلی در تیمارهای دریافت کننده 4/0 و 6/0درصد خارمریم نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی­داری داشت.

جوجه های گوشتی, خارمریم, سامانه ی ایمنی, فلور میکروبی