اعظم ولیان - استادیار گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
الهام مروج صالحی - استادیار گروه ترمیمی و زیبایی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
مهشید نامداری - عضو هیات علمی گروه سلامت دهان و دندانپزشکی اجتماعی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
فروغ رمضانپور - دندانپزشک

مقدمه: تحقیقات در زمینه آلودگی میکروبی نشان داده اند که پوشش افراد حاوی انواع میکروارگانیسم ها هستند. این آلودگی ممکن است سبب ایجاد عفونت و بیماری شود. این مطالعه با هدف بررسی نوع و میزان آلودگی باکتری های هوازی پوشش دانشجویان دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در قبل و بعد از درمان در سال تحصیلی 92-91 انجام شد. مواد و روش ها:تعداد 30 نفر از دانشجویان پسر بخش های ترمیمی و پریو به روش نمونه گیری در دسترس و آسان در طول مدت مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. از سه محل پائین روپوش، آستین و سینه، قبل و بعد از کار با یک بیمار با استفاده از سواپ استریل مرطوب نمونه گیری به عمل آمد. کلونی های تشکیل شده بررسی شد و از تست های شیمیائی برای شناسایی باکتری های جدا شده استفاده شد. جهت آنالیز آماری از آزمون کای دو و مک نمار استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: به طور متوسط در 7/86 درصد از سه محل مورد بررسی در نمونه ها آلودگی بعد ازکار افزایش پیدا کرده بود و بیشتر آلودگی مربوط به کوکسی های گرم مثبت و بیشترین فراوانی آلودگی مربوط به استافیلوکوک اورئوس بود. نتیجه گیری: میزان آلودگی باکتریایی پوشش دانشجو بعد از درمان یک بیمار به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. بنابراین توصیه می شود با تمیز نگه داشتن سطوح نزدیک بیمار و رعایت بهداشت افراد (پرسنل و دندانپزشک) در حین درمان، بتوان تا حد زیادی آلودگی میکروبی را کاهش داد.

آلودگی باکتریال, دانشجوی دندانپزشکی, روپوش, عفونت متقاطع