شیرین جعفری - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
محمد تقی احمدی - دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

یکی از پارامترهای مهم در طراحی سدهای بتنی، مقاومت کششی بتن حجیم غیرمسلح است. معمولا با افزایش اندازه ی نمونه ی بتن، مقاومت آن کاهش می یابد و این موضوع در مقاطع بسیار بزرگ سدهای بتنی نسبت به مقادیر آزمایشگاهی، نمود بیشتری پیدا می کند. در پژوهش حاضر، اثر اندازه ی مقطع در طراحی سدهای بتنی، با استفاده از رابطه ی مقاومتی پیشنهادی دانگار )براساس رابطه ی اثر اندازه ی بازانت( اعمال شد. جهت طراحی های سد، از برنامه ی بهینه سازی شکل سدهای قوسی C A D S O به همراه ارتقاء الگوریتم طراحی آن به منظور اعمال رابطه ی مقاومتی مذکور استفاده و نتایج حاصل با طراحی های مبتنی بر مقاومت کلاسیک و نیز رابطه ی مقاومت رافائل مقایسه شد. مطالعات بر روی سدهای بزرگ نشان می دهد طراحی سد با درنظر گرفتن اثر اندازه ی مقطع، موجب افزایش ضخامت مقاطع به ویژه در نواحی تمرکز تنش کششی در نزدیکی پی، افزایش حجم و تغییر الگوی شکل بهینه ی رویه ی سد می شود.

اثر اندازه ی مقطع, اثر سرعت بارگذاری, مقاومت کششی بتن, بهینه سازی شکل سد بتنی