حسین رضایی اصل - دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت ها ویژه، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری
مرجان سیدمظهری - کارشناس ارشد پرستاری، مربی، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه داخلی - جراحی.
سید امیرحسین پیشگویی - دکترای تخصصی پرستاری، استادیار، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه داخلی- جراحی.
فاطمه الحانی - دانشیار، ایران، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده پزشکی، گروه پرستاری.

مقدمه: دیابت در گروه بیماری های متابولیک و اختلالی چند عاملی قرار دارد و اپیدمی خاموش نامگذاری شده و علت مرگ 9 درصد از مردم دنیا می باشد که البته بیشتر این مرگ و میر به علت حوادث قلبی ناشی از دیابت بروز می کند. از مهم ترین دلایل ایجاد عوارض به خصوص عارضه قلبی در این بیماران کمبود اطلاعات و آگاهی آنان از روند بیماری و عدم مشارکت آنان در درمان بیماری دیابت و عارضه قلبی ناشی از آن است. در ارتباط با این مهم، توانمندسازی بیماران و خانواده آنها نقش مهمی در پیشگیری و درمان خواهد داشت. هدف از این مطالعه مروری، بررسی تاثیر اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور بر تبعیت از درمان، در بیماران دیابتی دارای اختلال قلبی می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر با جستجو به صورت مروری در متون موجود در پایگاه های اطلاعاتی فارسی و انگلیسی مانند Google SID ،Scholars و Pub Med با کلید واژه های دیابت، الگوی توانمندسازی خانواده محور و تبعیت از درمان مربوط به سال های 2005 تا 2016 انجام گردید. در این مطالعه تاثیر متغیرهای مختلف تاثیرگذار بر آموزش خانواده های بیماران دیابتی مورد بحث قرار گرفت. یافته ها: با توجه به شیوع روز افزون دیابت و عارضه قلبی ناشی از آن در جهان، فراهم کردن بستری مناسب برای آموزش افرادمبتلا به این بیماری و همچنین خانواده های آنان تاثیر بسزایی در روند بهبود بیماری، افزایش تبعیت از درمان، کاهش هزینه های درمان و افزایش کیفیت زندگی فرد بیمار دارد.بحث و نتیجه گیری: درگیر کردن بیمار و خانواده در درمان فرد، از طریق مراحل الگوی توانمندسازی خانواده محور، می تواند بر تبعیت از درمان آنان تاثیر گذار باشد و بیماران را در کنترل بیماری و عوارض آن یاری رساند.

الگوی توانمندسازی خانواده محور، آموزش، تبعیت از درمان، خود مراقبتی، خانواده، دیابت.