محمدحسین کوشش خواجویی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه کاشان، اصفهان
حمیدرضا فرشچی - استادیار گروه معماری دانشگاه کاشان، کاشان

با توجه به این که ساختمانها از یک سو مصرف کننده بخش عمدهای از سوختهای فسیلی هستند و از سوی دیگر بیشترین تولید کننده گازهای مضر برای محیط زیست میباشند، لزوم استفاده از انرژیهای پاک، از جمله انرژی خورشیدی در معماری ضرورت مییابد. بهینه کردن مصرف انرژی از طریق راهکارهای معمارانه میتواند به عنوان یکی از اقدامات موثر در حل مسایل اکولوژیکی و پایداری محیطی شناخته شود که میتوان با کمک طراحی با سیستمهای غیر فعال، حرکت مثبتی را در جهت حفظ منابع زیستمحیطی صورت بخشید. سیستمهای گرمایش خورشیدی غیرفعال به سه دستهی کلی تقسیم بندی میگردند، هدف در این مقاله یافتن معایب و مزایای این سیستمهای طراحی میباشد. روش تحقیق در این پژوهش بر اساس مطالعات اسنادی به صورت توصیفی تحلیلی میباشد، به گونهای که در ابتدا به شناخت اجزا در این سیستمها پرداخته میشود و تمام روشهای خورشیدی غیرفعال در جهت بهرهوری گرمایشی عنوان میگردد و معایب و مزایای هر کدام از آنها شناسایی و بهترین شیوه متناسب با نیازهای معماری در کاربریهای متفاوت در جداولی ارائه میگردد.

پایداری محیطی،گرمایش غیر فعال خورشیدی، Trombe Wall، Sunspace، Passive Solar Heating