حمید حامدسردار - دانشجوی دکترای معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

تلاش بشر همواره در راستای ایجاد بهبود امکانات زندگی، بهره مندی از شرایط عادی، فرهنگی و اجتماعی بهتر و بیشتر بوده است و برای رسیدن به آن تولید بیشتر و بهینه را هدف اساسی خود قرار داده است. با ورود به قرن بیست و یکم روند جهانی سازی برداشتن مرزهای اقتصادی و فشردگی رقابت تشدید یافته و موجب افزایش بیش از پیش اهمیت نوآوری گردیده است.در چند ده ه اخیر درباره صنعت ساختمان تحقیقات بسیار گسترده ای انجام شده که مامن بسیار گسترده ای برای ابداعات و نوآوری های فن اوری است. صنعت ساختمان سازی بخشی حیاطی از نظام اقتصادی است که تاثیر چشمگیری بر محیط زیست دارد. عملیات ساخت و ساز، بهره برداری و تخریب ساختمان ها، از مهم ترین عوامل انسانی موثر بر محیط زیست به صورت مستقیم ( از طریق مصرف مصالح و انرژی آلوده و هدررفت ناشی از آن) و غیرمستقیم (از طریق فشار بر زیرساخت های ناکارآمد) است. با توجه به تاثیر چشمگیر صنعت ساختمان بر مخاطرات زیست ، یکی از اقدامات مهم در این زمینه (مدیریت مخاطرات زیست محیطی)، انتخاب مصالح پایدار برای استفاده در پروژه های ساختمانی است. انتخاب مصالح، فرآیندی حساس و پیچیده است و گزینه نهایی از میان شمار زیادی از مصالح تعیین می شود. معماران و متخصصان هنگام ارزیابی دسته های متعدد مصالح ساختمانی، عوامل متعددی را در نظر می گیرند. اغلب اوقات سبک و سنگین کردن این تعداد فراوان و متنوع از عوامل، فرآیند تصمیم گیری را پیچیده تر می کند. برای آسان کردن انتخاب مصالح، این مقاله به بررسی یکی از جنبه های این مبحث می پردازد : معیارهای موثر مخاطرت زیست محیطی، از طریق داده های فراوان و نتایج مطالعات متعدد در این زمینه، عواملی که بیشترین پتانسیل تاثیرگذاری در فرآیند تصمیم گیری معماران برای انتخاب مصالح با اهداف پایداری را دارند، حاصل شد. این معیارها می تواند شالوده اصلی یک سیستم ارزیابی پایداری مصالح ساختمانی با هدف کاهش و مدیریت مخاطرات محیطی را تشکیل می دهد.

مصالح ساختمانی،زیست محیطی،پایداری،مخاطرات،انسان