شهرام علی یاری - عضو هیئت علمی دانشگاه جامع امام حسین(ع)
مهدی جلالی نسب - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه جامع امام حسین(ع)

با گذر زمان سازمان های بیشتری می توان یافت که به انجام پروژه ها به عنوان اصلی ترین شکل کاری خود روی می آورند در نتیجه ی آن، دانستن این موضوع که چه فاکتور هایی می تواند به آن ها در کسب پروژه های موفق، در نتیجه موفقیت کسب و کار کمک کند، از اهمیت ویژه ای برخوردار می شود. پیش از هر چیز موفقیت سازمان درحیطه دستیابی به اهدافاستراتژیک خود است. سازمان های پروژه محور، اهداف خود را از طریق انجام صحیح و موثر پروژه های دنبال می کنند. سوالی که اخیرا در بین جامعه محققین و دست اندرکاران مطرح شده است این است که با وجود استاندارد های بین المللی و متدولوژی های مدیریت پروژه، مدل بلوغ، ابزار ها و تکنیک های مختلف چرا هنور پروژه ها از دید مالکین آن ها نا موفق تلقی می شوند. شاید جواب این است که استاندارد ها بیشتر کمک به انجام صحیح پروژه در ابعاد زمان، هزینه و کیفیت کرده اند و موفقیت نهایی در همسو کردن اهداف استراتژیک سازمانی و اهداف پروژه ناکام مانده است. به این منظور تلاش های موثری توسط کشورهای انگلستان با بنا نهادن درگاه های بازنگری پروژه و نروژ با فرآیند کیفیت در آغاز برای پروژههای سرمایه گذاری دولتی انجام شده است. دسته ای از محققین این چارچوب ارائه شده ی بازنگری و اطمینان را حکمرانی پروژه دانسته اند. گروهی دیگر دید وسیع تری اتخاذ کرده اند و اعتقاد دارند که رسید به اهداف استراتژیک نیاز به جریان حکمرانی در سطوح مدیریت پورتفولیو، مدیریت طرح، کمیته ارهبری و دفاتر مدیریت پروژه می باشد. سازمان ها با انجامپروژه هایی که در انتها اقلام قابل تحویل را ارائه می دهند در مسیر کسب منفعت سازمانی قرار می گیرند و این منفعت سازمانی همان چیزی است که مدیریت استراتژیک دنبال می کند. برای رسیدن به این اقلام تحویل دادنی نیاز به نقش ها، مسئولیت ها، و پاسخگویی های نهاد های حکمرانی مختلف در سازمان است که با ارائه چارچوب حکمرانی پروژه میسر میگردد.

حکمرانی، حکمرانی سازمانی، حکمرانی پروژه، حاکمیت مدیریت پروژه، راهبری پروژه