حمیده محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه علوم تربیتی ، دانشگاه آزاد اردکان،اردکان، ایران.
احسان کردی اردکانی - استادیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اردکان ،اردکان، ایران.
محمدحسین عطایی - استادیار،گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اردکان، اردکان، ایران.

برنامه درسی از دیدگاه علوم مختلف مورد بحث قرار گرفته است. در این میان مکاتب فلسفی جهت گیری خاصی نسبت به برنامه درسی و عناصر آن دارند. هدف این پژوهش مطالعه تطبیقی عناصر برنامه ریزی درسی در مکاتب ایده آلیسم و اگزیستانسالیسم بود. این تحقیق از لحاظ روش، توصیفی – تحلیلی می باشد. الگوی مورد استفاده در این پژوهش الگوی بردی است . عناصر برنامه درسی در این پژوهش شامل هدف، محتوا، شیوه تدریس و ارزشیابی می باشد. نتایج حاکی از آن بود که در مکتب فلسفی ایده آلیسم توجه شایانی به برنامه درسی موضوع مدار مبتنی بر ذهن و خرد بود. اصول برنامه ریزی درسی در مکتب اگزیستانسیالیسم وجود شخص را مورد توجه ویژه قرار می دهد. هدف برنامه ریزی درسی از نظر ایده آلیست ها باید رشد و تکامل ذهن و خود محصلان باشد. مکتب اگزیستانسالیست بر وجود فرد و یادگیرندگان اهمیت ویژه ای قائل است و معتقد است که در درجه اول اهداف برنامه ریزی درسی بایستی بر اساس نیازها و علایق فراگیران سازماندهی شود. موضوعات انتزاعی و حقایق ابدی محتوای برنامه درسی در مکتب ایده الیسم می باشد و محتوای آموزشی مبتنی بر علاقه و نگرش فرد هم در مکتب اگزیستانسیالیسم مورد توجه قرار می گیرد. شیوه و روش تدریس در مکتب ایده آلیسم به صورت سخنرانی، بحث، پرسش و پاسخ (دیالکتیک) می باشد و همین عنصر در مکتب اگزیستانسالیسم بر گفت و شنود و تحقیق با هدایت معلم تاکید می ورزد.شیوه ارزشیابی در مکتب ایده آلیسم به صورت کتبی-انشایی و سوالات شفاهی، و در مکتب اگزیستانسیالیسم به صورت خودارزیابی، ارزیابی توسط دیگران و سنجش واقعی است.

عناصر برنامه ریزی درسی، مطالعه تطبیقی، ایده آلیسم، اگزیستانسیالیسم.