لیلا کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی-محیط زیست،دانشگاه صنعتی سهند تبریز، تبریز،ایران
حسین حضرتی - دکتری مهندسی شیمی- محیط زیست، استادیار دانشگاه صنعتی سهند تبریز، تبریز، ایران
هانیه شکرکار - دکتری مهندسی شیمی- بیوتکنولوژی، استادیار دانشگاه صنعتی سهند تبریز، تبریز، ایران

در حال حاضر گرفتگی غشا یکی از محدودیتهای اصلی در فرآیند MBR میباشد. در این تحقیق برای کاهش گرفتگی غشا از یک الکتروبیوراکتور غشایی استفاده شد و با استفاده از یک فاضلاب سنتزی، گرفتگی غشا SMEBR با MBR مقایسه شد. غلظت پروتئینها و پلی ساکاریدهای موجود در EPS و SMP لجن فعال در داخل بیوراکتور و پساب خروجی، شار اولیه آب خالص، و میزان فلاکس خروجی از غشا پس از شست وشوی شیمیایی و فیزیکی اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد سیستم SMEBR،40؛60 درصد گرفتگی کمتر نسبت به MBR دارد. همچنین باعث حذف محصولات میکروبی محلول و مواد پلیمری خارج سلولی به ترتیب به میزان 35 و 22 درصد نسبت به MBR معمولی شده است. بنابراین فرآیندهای الکتروشیمیایی انجام شده در داخلSMEBR منجر به کاهش گرفتگی غشا میشود.

تصفیه فاضلاب، بیوراکتور غشایی، کنترل گرفتگی، فرآیندهای الکتروشیمیایی