محمدرضا حمیدی زاده - عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه شهید بهشتی

هدف مقاله، تبیین ارتقای شناخت مساله، بالابردن سطح ادراک در مساله شناختی و ارائه راهبردهای کشف، ساخت و عرضه شیوه های متنوع نظام مند برای برنامه ها و پاسخیابی و حل مسائل است؛ لذا این رشته علمی با تهیه و تبیین چارچوب های افکار، تلاش میکند تا روشهای اصلی بررسی، تحلیل و ابزارهای ارتقای کیفیت تحلیل سیستمی5تصمیم گیری مخاطبان خود را برای هدایت بهتر فعالیت در محیط، فراهم و ارائه نماید. مقاله درصدد است با تکیه بر مدلسازی و الگویابی به تصمیم گیری و فراهم ساختن خطوط راهنما برای توانمندشدن چند سویه راهبردی5 سیستمی بپردازد تا ارتقای سطح شناخت و حل مسائل مدیریت در دنیای واقعیات حادث شود. راهحلهای کارآمد این روش شناسی با ایجاد دیدگاه های ابعادنگر و چند لایهای، بر پایه تحلیل مولفه های مختلف و روابط پیچیده میان آنها، ارائه میشود. رویکرد مقاله، تبیینی-بنیادی و مساله محور است، لذا، مدلسازی و الگویابی را بر اساس نیمکره های چپ و راست و نیمه بالایی و پائینی مغز انسان تبیین میکند و نقش آنها را در شناخت مسائل و ارائه راه حل تشریح مینماید. در این روش شناسی با رعایت سلسله مراتب سازه ها و ابعاد متغیرهای مکنون و آشکار، با ارزش آفرینی حوزه ای، دانش مواجهه با مسائل پیشروی عرضه میشود. علم پویایی شناسی سیستمها، ابزاری برای سفر به آینده است. آینده نیازمند داشتن برنامه است با این علم نه تنها میتوان چنین برنامه هایی را تنظیم کرد بلکه میتوان به شناخت و ارزیابی امور گذشته و حال وضعیتهای مورد نظر نیز پرداخت تا بر آن پایه و نیز انتظارات، به هدف گذاری، سیاستگذاری تدوین برنامه، معماری، مهندسی و راهکاریابی پرداخت. توانایی شناخت امور و مسائل و ارائه راه حل از دیگر دستاوردهای نوشتاری این مقاله است .

طیف های کارکردی و جلوه گری مساله، اقتضائات مساله شناختی، راهبردهای حل مساله.