محمد هوشنگ - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوکان
سیدجمیل قادری - استادیار عمران هیدرولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

در روش استاتیکی غیرخطی بار جانبی به تدریج افزایش داده می شود تا آنجا که تغییر مکان در نقطه ی معینی از حد مورد نظر فراتر رود.توصیه بیشتر آیین نامه های اخیر استفاده از روش pushover در بررسی عملکرد لرزه ای سازه ها می باشد. در این روش هر ساختمان طوری طراحی می شود که دارای عملکرد مورد نیاز در مقابل زمین لرزه هایی با شدت های مختلف باشد ولی در تحلیل دینامیکی غیرخطی در روش های کنونی تحلیل سیستم های چند درجه آزادی فرض بر این است که سازه ها خطی باشند، یعنی نیروهای دینامیکی مقاوم آنها را بتوان توسط ضرایب نفوذ خطی به بردار های شتاب، سرعت، یا جابه جایی مربوط ساخت. در این مقاله تا حدودی به بررسی این دو روش و نتایج آنها می پردازیم.

استاتیکی غیرخطی، دینامیکی غیر خطی، زمین لرزه