مهرداد قاسمی لمراسکی - دانش آموخته دکتری زراعت و هنرآموز اداره آموزش و پرورش ناحیه ۲ ساری استان مازندران

به منظور بررسی اثر نیتروژن و نانوذرات بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه برنج، تحقیقی در سال زراعی 1393 در مزرعه ای واقع در شهرستان ساری به صورت اسپلیت- فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل دو سطح رقم (بومی طارم محلی و اصلاح شده طارم هاشمی ) به عنوان عامل اصلی در کرتهای اصلی قرار گرفتند. کود نیتروژن در سه سطح شامل 35 و 70 کیلوگرم اوره در هکتار به همراه کود بیولوژیک نیتروکسین (بدون مصرف کود شیمیایی نیتروژن) و نانو ذرات در سه سطح محلولپاشی نانوسیلیکون، محلولپاشی نانو پتاسیم و عدم مصرف آنها (شاهد) بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی پیاده شدند. ابتدا زمین آزمایشی با توجه به نقشه طرح آماده شد. نتایج نشان دادند که کمترین خوشه چه پر در خوشه 88/79) خوشهچه) و بیشترین ارتفاع بوته 143/14)سانتیمتر)، طول خوشه 28/97) سانتیمتر) و تعداد پنجه بارور در کپه 10/26) پنجه) متعلق به رقم طارم هاشمی بود. همچنین عملکرد دانه رقم طارم هاشمی 6/9 درصد از رقم طارم محلی بیشتر بود. با عدم مصرف نیتروژن بیشترین وزن هزار دانه 26/15) گرم) و کمترین شاخص برداشت 42/02) درصد) به دست آمد. طولانیترین خوشه های برنج نیز با مصرف نانوذرات پتاسیم 26/12) سانتیمتر) و سیلیس 26/88) سانتیمتر) مشاهده شد.

برنج، پتاسیم، سیلیس، صفات زراعی، محلولپاشی