سهیل حق زارع - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان، ایران
محمدرضا عطرچیان - استادیار، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زنجان، زنجان، ایران

برای پایدارسازی گودها از روشهای متفاوتی استفاده میشود که از میان آنها روش میخکوبی و روش انکراژ از روشهای متداول بوده و از نظر روش اجرا به هم شبیهاند. هدف این پژوهش مقایسه پایداری گود با عمقهای مختلف و طولهای نیل متفاوت در دو حالت اشباع و غیر اشباع است. برای این منظور گود با سه عمق 7، 13 و 19 متر و طول نیل 0/75L، L و 1/25L به صورت سه بعدی با استفاده از نرم افزار اجزای محدود Plaxis Tunneling 3D مدلسازی عددی شد. مدل رفتاری مورد استفاده از نوع موهر – کولمب بوده و خاک به صورت همگن در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که در شرایط وجود و عدم وجود تراز آب در گود با ارتفاع های مختلف، طول نیل 1.25L کمترین جابجایی افقی را نسبت به سایر طولهای نیل نشان میدهد. برای طول نیل بیشتر از 1.25L نرخ تغییرات جابجایی افقی ناچیز بوده و میتوان گفت انتقال نیرو تا انتهای نیل صورت نمی پذیرد و بنابراین استفاده از طولهای خیلی زیاد ممکن است تاثیر زیادی در افزایش مقاومت بیرون کشش نیل و نیز پایداری کلی دیوار نداشته باشد.

پایداری گود، میخکوبی، خاک اشباع و غیر اشباع، روش اجزای محدود