محمدعلی زمانی بهابادی - دانشجوی کارشناسی،گروه مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی قوچان
مجید کاظمی - استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی قوچان

تخریب به معنای از هم گسستن اجزاء یک سازه و تقسیم آن به قطعات کوچکتر است. پس از اختراع سیمان و بکارگیری بتن در ساختمانها ، سازه های فراوانی با این نوع از مصالح ساخته شده است. با گذشت زمان سازه ها دچار فرسودگی شده و رفته رفته به پایان عمر خود نزدیک میشوند و یکی از مشکلاتی که در آینده ای نزدیک با آن مواجه خواهند شد تخریب این نوع از سازه است. در این مقاله روش های متداول تخریب به همراه مزایا ومعایب هر یک بیان شده است. سپس ضمن ارائه روشی نوین با نام تخریب رزونانسی ، ساختار و اجزاء تشکیل دهنده آن بررسی و نسبت به سایر روش ها از نظر سرعت، کارایی، محدودیت ها، صرفه اقتصادی، تاثیرات زیست محیطی و خطرات جانی و مالی مقایسه شده است.

تخریب، بتن، پدیده تشدید، فرکانس طبیعی