سید محسن حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
امیرمحمد ملکی - دانش آموخته رشته گیاهان دارویی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)
فرناز خاکپور - دانش آموخته رشته گیاهان دارویی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)

گلرنگ کیاهی است از خانواده مرکبان Asteraceae با نام علمی Carthamus tinctorius که از سالیان دور در سطح کوچک و برای حفاظت از محصولات، در حاشیه کرت ها کشت می گردیده و هم اکنون نیز در مناطقی از هندوستان در کشت مخلوط با گندم کشت می شود. دانه گلرنگ حاوی 25-45 درصد روغن، 16-25 درصد پروتئین می باشد. روغن این گیاه با دارا بودن 59 تا 79 درصد اسید چرب لینولئیک در کاهش کلسترول خون نقش اساسی ایفا می کند و از لحاظ کیفیت جزو برترین روغن های گیاهی محسوب می شود. شرایط تشکیل، نمو و پر شدن بذور در زمان تولید بر روی گیاه مادری می تواند در جوانه زنی و استقرار و رشد بعدی گیاه تاثیر داشته باشد. این تحقیق بر آن است تا واکنش ژنوتیپ های گلرنگ نسبت به شرایط تنش خشکی پایه مادری ارزیابی گردد بدین منظور آزمایشی در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه بین المللی امام خمینی انجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل بر مبنای طرح آزمایشی بلوک کامل پیاده گردید که تیمارهای آزمایش شامل فاکتورهای رقم گلرنگ (سه رقم فرامان، بازار و مکزیکی 88 ) و فاکتور تنش بذری (بذر مادری تنش یافته و بذر مادری بدون تنش ) منظور گردید. در نتایج حاصل از تجزیه واریانس وزن صد دانه در اثر ژنوتیپ و بذر تنش یافته در سطح احتمال یک درصد و اثر متقابل ژنوتیپ* بذر تنش یافته در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار نشان داد. در تعداد دانه در هر غوزه در اثر تیمارهای رقم و بذر تنش یافته به ترتیب در سطح پنج و یک درصد اختلاف معنی دار نشان دادند. در صفت وزن کلاله فقط در اثر رقم در سطح پنج درصد اختلاف معنی دار بود.

گلرنگ، ژنوتیپ، بذر تنش یافته، عملکرد و همبستگی