سیداحمد هاشمی - دانشیار گروه علوم تربیتی ، واحد لامرد ، دانشگاه آزاد اسلامی ، لامرد ، ایران
کامران کاردان - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی

تقلب در لغت به معنی انجام عملی در اجتماع است که فرد بوسیله آن تلاش می کند از راه های غیر قانونی در کاری به نفع خود و به ضرر دیگری تصرف کند اما تقلب در حوزه آموزشی معنایی متفاوت دارد .تقلب یک بیماری اجتماعی است، بیماری واگیرداری که در صورت شیوع گسترده بین طبقات گوناگون، جامعه را از پای در آورده و توان حرکت به سمت ایده آل ها و آرمان هایش را از آن می گیرد .بدون تردید مهم ترین عامل در تعیین رفتار شخص و نحوه ی برخورد وی با هنجارها و ارزش های اجتماعی، نوع تربیت خانوادگی اوست . نقشی که خانواده و به خصوص پدر و مادر در سال های اولیه ی زندگی در تشکیل شخصیت و به طور خاص دیدگاه وی نسبت به امر تقلب دارند، پررنگ تر از نقش تمام عوامل بعدی مانند دوستان همسن و معلمین است. با توجه به اندک بودن مواردی که خلاف حکم مذکور را نشان می دهند، با در نظرگرفتن الگوبرداری محض شخص از اعضای بزرگ تر خانواده، به خصوص در سنین کودکی و نوجوانی که موضوعی اثبات شده و مسلم است، می توان به این نکته پی برد که رفتار و واکنش آن ها در قبال امر تقلب، تا حد زیادی واکنش فرزندان را در برابر این امر در آینده را مشخص می کند . نکته مهم دیگر به نوع ارزشیابی از دانش آموزان برمی گردد .تقلب در حقیقت کوتاه ترین راهی است که آدمی برای طریق و رسیدن به مقصود خود انتخاب می کند و سعی دارد با میان بر زدن به جایی برسد که دیگران در سایه کوشش ها و تلاش های مداوم بدان جا می رسند . ف در سالهای اخیر در مدارس گرایش به تقلب به شدت افزایش یافته است و یکی از دلایل مهم آن هم تحت فشار قرار گرفتن مدارس برای افزایش درصد قبولی از مدیران بالا بوده است و به تبع آن به دانش آموزان نمرات بالاتر از حق خود داده شد و نظارت در سر جلسات امتحان با مسامحه کاری صورت گرفت و دانش آموزان هم برای درس نخواندن و تنبلی و گرفتن نمرات غیر واقعی عادت کردند و این واقعیت مخصوصا در مدارس ابتدایی و راهنمائی رخ داده است .این مشکل روانشناختی در سالهای اخیر بطور روزافزونی در مراکز آموزشی شیوع پیدا کرده است .