علی ناصری منش - دکترای جغرافیا و برنامه ریزی و مدرس دانشگاه محقق اردبیلی

توسعه پایدار روستایی جزئی از برنامه های توسعه هر کشوری است که برای دگرگون سازی زیرساخت اجتماعی-اقتصادی جامعه روستایی بکار میرود. کشاورزی نقشی بسیار مهم در اقتصاد ایفا میکند، اما در کارآمد بودن این بخش در مناطق روستایی، برقراری امنیت غذایی و وجود درآمد برای کاهش فقر پایدار، برای کشاورزان و سایر روستاییان نگرانیهایی پدید آمده است. ازاینرو برای غلبه بر مسائل اقتصادی- اجتماعی پیش روی جوامع روستایی در چند دهه اخیر رویکرد کارآفرینی به عنوان یکی از راهبردهای مهم توسعه روستایی و اشتغال زایی مورد توجه قرار گرفته است. کارآفرینی یکی از عوامل موثر در توسعه روستایی است که با خلق فرصتهای جدید اشتغال و کسب درآمد، نقش موثری در بهبود وضع اقتصادی و معیشتی روستاها دارد. کارآفرینی میتواند ازیکطرف به راهکاری جدید در نظریه های توسعه برای توانمندسازی و ظرفیت سازی در مناطق روستایی در راستای دستیابی به توسعه پایدار باشد، که زمینه را برای فعالیتها و تنوع بخشی به درآمد در تولیدات کشاورزی و غیر کشاورزی، افزایش زیرساختهای اجتماعی برای انجام توام تحقیق و توسعه، افزایش کیفیت نیروی انسانی، کیفیت مدیریتی، توسعه آموزش و توسعه تکنولوژی در جوامع روستایی شود. در نتیجه کارآفرینی از یکسو، سبب افزایش توان تولیدات کشاورزی، نوسازی جامعه روستایی، افزایش اشتغال زایی در بخش کشاورزی و غیر کشاورزی، تامین امکانات اولیه از جمله غذا، مسکن، آموزش و برنامه های عمده توسعه روستایی را به دنبال داشته است و از سوی دیگر زمینه را برای سرمایه گذاری موسسات مالی در جهت ارتقاء بهبود کیفیت زندگی روستائیان و راهاندازی کسب و کارهای غیر کشاورزی را به دنبال داشته است.

توسعه پایدار، توسعه روستایی، اشتغالزایی، کارآفرینی.