رضا سلیمانی دامنه - استادیار گروه مدیریت دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان

تحلیل پوششی داده ها (DEA) یک تکنیک ریاضی جهت ارزیابی عملکرد احدهای تصمیم گیرنده با ورودی ها و خروجی های مشابه است. مدل های سنتی DEA ایستا هستند و زمان را در ارزیابی بحاظ نمی کنند. فعالیت بسیاری از سازمانها یک فرایند ادامه دار در دوره های توالی است و استفاده از مدل های سنتی که دیدگاه جعبه سیاه دارند و تنها ورودی ها و خروجی های کلی را بدون توجه به متغیرهای بین دوره ای در نظر می گیرند، جهت ارزیابی آن ها کافی نیست. متغیرهای پویا که بین دوره ها ارتباط برقرار می کنند محل چالش در ساختارهای پویا هستند. مدل های پویا موجود در تعیین مقدار بهینه متغیرهای بین زمانی و ارائه الگو برای واحدهای ناکارا و محاسبه کارایی پویای کل و دوره ها دارای خطا هستند. در این تحقیق با نقد مدل های پویای موجود، یک مدل DEA پویا (DDEA) توسعه داده می شود کخه علاوه بر تعیین مقدار بهینه متغیرهای میانی و ارزیابی صحیح واحدها، برای تک تک دوره های ساختارهای پویای ناکارا، الگوی کارا و مسیر بهبود معرفی می کند. مدل ارائه شده در هر دو حالت خروجی محور و ورودی محور برای شرایط بازده به مقیاس ثابت (CRS) و متیغر (VRS) بیان شد. در تمامی مدل های پژوهش، کارایی کل و دوره ها بین صفر تا یک و تنها در صورتی یک واحد کارای کل می شود که در همه مراحل کارا باشد.

تحلیل پوششی داده های پویا، کارایی، ارزیابی دوره ای، ساختارهای پویا