پیمان فهیمی بایرامی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق خصوصی، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
علی رادان جبلی - عضو هیات علمی گروه حقوق خصوصی، واحد اصفهان، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران

قرارداد مشارکت در ساخت و ساز، یکی از انواع قراردادهای ساخت و ساز است که در آن مالک زمین با شخصی دیگر ( اعم از حقیقی یا حقوقی) قرارداد منعقد می کند تا در ازای ساختن پروژه ای ساختمانی در زمین مزبور، در آن چه ساخته می شود شریک گردد. در این حالت، قیمت زمین محاسبه و به عنوان آورده ی مالک آن محسوب می شود. سازنده نیز سرمایه ای را برای احداث بنا منظور می نماید که آورده ی او محسوب است. این سرمایه، ترکیبی از نیروی کار و تخصص سازنده و وجه نقد است و جمع این آورده ها، مجموع سرمایه گذاری را تشکیل می دهد. بر اساس نسبت سنجی میان آورده های هر یک از مجموع سرمایه گذاری، سهم الشرکه ی هر طرف ، از سازه ها تعیین می شود. طرفین پس از پایان عملیات ساخت و ساز، با توافق یکدیگر سازه ها را به نسبت قدر السهم خود تقسیم و تفکیک می کنند و برای هر واحد، سند مجزا به نام مالک آن صادر می گردد. مشارکت درساخت و ساز، قراردادی است که به محض وقوع برای طرفین، دارای اثر می گردد و حقوق تعهداتی را برای ایشان به بار می آورد. چون این قرارداد معوض است، این حقوق و تعهدات به شکل متقابل برای هر یک از مالک زمین و شریک ایجاد می شود. بدین مفهوم که از هر تعهد یکی از طرفین، حقی برای طرف دیگر به وجود می آید.در صورت عدم ایفای تعهد هر یک از متخلفین بنا بر تقصیر خود دارای مسئولیت می باشد.آنچه در این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت مسئولیت هر یک از طرفین قرارداد مزبور ، آثار منعقده از این قرارداد و به تبع ضمانت اجرای مدنی عدم ایفاء تعهدات مطروحه می باشد که در قالب مسئولیت مدنی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

عقد مشارکت مدنی، قرارداد مشارکت در ساخت و ساز، مسئولیت مدنی، تعهد