علی صدرزاده - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
معصومه بیانی - مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
سهیل ابراهیم پور - مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
عارفه بابازاده - مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران

زمینه و هدف: یکی از شایعترین مشکلات کلینیکی در بیماران مبتلا به بدخیمی های هماتولوژیک و یا افرادی که تحت شیمی درمانی قرار میگیرند، تب و نوتروپنی می باشد. با توجه به نبود اطلاعات کافی از نحوه مواجه ه با بیماران دارای تب و نوتروپنی و نیاز به برنامه ریزی برای آمادگی و مدیریت بهتر این بیماران در این مرکز، مطالعه حاضر جهت بررسی مشخصات کلینیکی و پاراکلینیکی این بیماران و بررسی الگوی مدیریت تب و نوتروپنی در بیمارستان آیت االله روحانی بابل انجام شده است. مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی- توصیفی گذشته نگر می باشد که در سال 1397 بر روی 144 مورد از جمعیت بیماران مبتلا به تب و نوتروپنی بستری شده طی سالهای 1390-95 در بیمارستان آموزشی آیت االله روحانی بابل انجام شد، نمونه گیری با روش سرشماری بر روی پرونده ها صورت گرفت. معیار ورود به مطالعه سن بالای 18 سال و تب () و نوتروپنی (ANC<1500) می باشد، معیار خروج از مطالعه نداشتن معیار های تب و نوتروپنی و یا نقص پرونده می باشد. اطلاعات دموگرافیک، تظاهرات بالینی از جمله مدت شروع علائم، بیماری های زمینه ای همراه، نوع بدخیمی زمینه ای، آخرین نوبت شیمی درمانی و یافته های آزمایشگاهی ازجمله کشت های مثبت و آزمایشات انجام شده از پرونده بیماران استخراج و وارد چک لیست شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS16 و آزمون های توصیفی مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: از 144 مورد بررسی شده، 79 مورد (%54) زن و 65 مورد (%46) مرد بوده اند. میانگین سنی 63/54± 02/17 بوده است. بدخیمی ها در % 39/5 بیماران هماتولوژیک و در %58/3 غیرهماتولوژیک بودند. بیشترین بدخیمی زمینه ای لوکمی حاد با 26 مورد (% 18) گزارش شد. میانگین MASCC score بیماران 22/372±/54 می باشد. هیچ کشت خون مثبتی گزارش نشد، %57 بیماران عفونت اثبات شده بالینی((CDI و %2/7 عفونت اثبات شده میکروبیولوژیکالی((MDI داشته اند و در %40/2 از بیماران منشا عفونت یافت نشد، علائم گوارشی بیشترین تظاهر بالینی بود. کارباپنم و ونکومایسین با استفاده در %82/6 و %56/2 بیماران بیشترین آنتی بیوتیک های تجویزی بودند. 128 مورد (%89/5) GCSF دریافت کردند در حالیکه تنها 100 مورد (%69/9) اندیکاسون دریافت داشتند. 7 نفر (%4/9) از بیماران در نهایت فوت شدند. نتیجه گیری: با توجه به نبود گزارشات پاراکلینیکی دقیق مانند کشت خون مثبت، میزان عفونت اثبات شده میکروبیولوژیکالی((MDI بسیار پایین است، درخواست کشت توسط پزشک کمتر از میزان توصیه شده دستورالعمل صورت می گیرد و تجویز ونکومایسین با توجه به عدم امکان تکیه بر یافته های میکروبیولوژیکالی بیش ازحد است همچنین GCSF بدون اندیکاسیون تجویز بالایی دارد.

تب، نوتروپنی، شیوع، بدخیمی، شیمی درمانی