مرضیه حیدرزاده - استادیار، گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
امیرحسین موحدیان - دانشیار، گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
زیبا مسیبی - دانشیار، گروه کودکان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران
سیدعلیرضا مروجی - استادیار، مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

سابقه و هدف: سپسیس نوزادی از مهمترین علل مرگ و میر دوره نوزادی است. هدف از این مطالعه بررسی سطح پلاسمایی اینترلوکین 6 به عنوان معیاری برای تشخیص سریع عفونت نوزادی و جلوگیری از بستری شدن بیمورد ایشان می باشد.مواد و روش ها: سطح پلاسمایی اینترلوکین 6 با تکنیک Electrochemiluminescence) ECL) در 142 نوزاد ترم بستری در بخش نوزادان بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال 90-1389 نوزاد از آنها بدون علایم سپسیس بوده و فقط برای درمان زردیبا فتوتراپی بستری شده بودند. در 132 نوزاد با علایم مشکوک به سپسیس، کشت خون به روش بک تک انجام و 10 مورد مثبت شد کهمقایسه ی سطح پلاسمایی اینترلوکین 6 در آنان با 10 نوزاد انتخاب شده از 122 نوزاد کشت منفی دارای علایم سپسیس و نیز 10 نوزاد بدون علایم با استفاده از آزمون کروسکال والیس صورت گرفت.نتایج: در این مطالعه 74 نوزاد پسر و 68 نوزاد دختر بررسی شدند. شیوع سپسیس نوزادی 7 درصد و عوامل باکتریال شایع آن استرپ35 درصد بود. میانگین سطح اینترلوکین 6 در گروه اول (بستری با شک به عفونت و کشت خون مثبت) 1545/65، در گروه دوم (بستری با شک به عفونت و کشت خون منفی) 14/79 و در گروه سوم (نوزادان بدون شک به سپسیس و بستری به علت زردی) 11/04 پیکوگرم در دسی لیتر بهدست آمد (P=0/001). نتیجه گیری: سطح پلاسمایی اینترلوکین 6 در تشخیص سپسیس زودرس نوزادی دارای ارزش پیشگویی کننده است.

سپسیس، اینترلوکین 6، نوزادان ترم