حسین فاتحی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان

شواهد بافتی ثبت شده در گارنت­های موجود در متاپلیت­ها و متابازیت­های کمپلکس دگرگونی گل­گوهر در جنوب­شرق زون سنندج-سیرجان، نشانه­های رشد همزمان با شیستوزیته S1، بعد از شیستوزیته S1، همزمان با شیستوزیته S2 و بعد از شیستوزیته S2 را نشان می­دهند و وجود دو نسل از گارنت (GrtIa, GrtIb) در یک نمونه واکنش GrtIa+BtI=BtII+GrtIb+Qz+H2O را برای آن­ها پیشنهاد می­کند. پروفیل­های ترکیبی بلورهای گارنت در متاپلیت­ها و متابازیت­های گل­گوهر کاهش سازنده­های اسپسارتین و XFe و افزایش سازنده­های پیروپ و آلماندن را از مرکز به سمت حاشیه بلورها نشان می­دهند و حاکی از تبلور آن­ها در طی دگرگونی پیشرونده می­باشند. افزایش Mn در هسته گارنت­ها حاکی از رشد بلوری و تفریق عناصر مرتبط با فرآیندهای دگرگونی می­باشد. از طرفی عدم منطقه­بندی مشخص عناصر Ca و Al از هسته به حاشیه گارنت­ها و تغییرات ناچیز عنصر Fe از مرکز به سمت حاشیه می­تواند به دلیل بسته بودن سیستم دگرگونی و عدم اکسیداسیون Fe2+/Fe3+ باشد و نشانگر آن است که رشد گارنت­ها در اثر پدیده رشد بلوری و تفریق عناصر در طی دگرگونی رخ داده است. در فیلونیت­های گاربن­شیفر افزایش منیزیم و آهن از مرکز به سمت حاشیه گارنت­ها همراه با افزایش Ca در هورنبلندها و کاهش Ca و آنورتیت از مرکز به سمت حاشیه پلاژیوکلازها پیشنهاد می­کند که گارنت­ها، احتمالا در اثر واکنش بین آمفیبول و پلاژیوکلاز، طبق واکنشHornblende + Anorthite = Garnet + Quartz + H2O  بوجود آمده باشند. درشت­شدگی و رشد سریع پورفیروبلاست­های فراوان هورنبلند همراه با بوجود آمدن بلورهای گارنت، باعث کاهش H2O و افزایش CO2سیال شده که بلورهای کلسیت تشکیل شده در زمینه سنگ، این موضوع را نشان می­دهند.

متاپلیت, متابازیت, گارنت, کمپلکس گل گوهر, زون سنندج-سیرجان