اسفندیار نوین پور - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
سمیه مسعودی - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه
اصغر اصغری مقدم - گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز

دشت نازلوچای در شمال غرب ایران در قسمت شمال شهرستان ارومیه قرار گرفته است. وسعت تقریبی دشت مورد مطالعه 508 کیلومتر مربع می­باشد و در ساحل غربی دریاچه ارومیه واقع شده است و جز حوضه آبریز ارومیه می­باشد. در تحقیق حاضر از مدل DRASTIC جهت برآورد میزان آسیب­پذیری آبخوان منطقه استفاده شده است. مدل DRASTIC شناخته شده­ترین روش شاخص همپوشان می­باشد که از هفت پارامتر هیدروژئولوژیکی موثر بر آلودگی آب زیرزمینی، شامل عمق آب زیر­زمینی ( D)، تغذیه، محیط آبخوان (R)، نوع خاک (S)، توپوگرافی (T)، تاثیر منطقه غیراشباع (I) و هدایت هیدرولیکی (C) را مورد بررسی قرار می­دهد. با ترکیب این پارامترها در محیط GIS مناطق مستعد آلودگی آبخوان مشخص و سپس برای صحت­سنجی آن از غلظت نیترات استفاده گردید. شاخص آسیب­پذیری مدل دراستیک برای منطقه مورد مطالعه، مقداری بین 153-38 برآورد گردید که در پنج محدوده، آسیب­پذیری ناچیز و خیلی کم 44 %، کم 33%، متوسط 15% و زیاد 8% قرار گرفت طبق برآورد نقشه­های آسیب­پذیری تهیه شده برای مدل دراستیک، بیش­ترین پتانسیل آسیب­پذیری مربوط به قسمتی از بخش مرکزی و جنوبی منطقه  مورد مطالعه می­باشد. انطباق غلظت نیترات بر روی نقشه نهایی آسیب­پذیری مدل DRASTIC نشان داد که کلیه مناطق با نیترات بالا، در محدوده آسیب­پذیری متوسط و زیاد قرار گرفته­اند، که می­تواند دقت و صحت مدل را تایید کند.

آسیب پذیری آبخوان, DRASTIC, سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS), رودخانه نازلوچای