امیرعباس اسمی زاده - دانشجوی کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی تمرین های ادراکی حرکتی بر اختلالات یادگیری ریاضی و علائم اختلال توجه و تمرکز دانش آموزان بیش فعال بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش آموزان پسر دارای اختلال یادگیری ریاضی همراه با بیش فعالی 7 تا 10 سال دوره ابتدایی وارد شده به مرکز اختلالات یادگیری امید شهرستان قوچان در سال تحصیلی 97-98 تشکیل دادند. نمونه تحقیق حاضر به روش نمونه گیری در دسترس به تعداد 30 دانش آموز انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز برای انجام پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته حل مساله ریاضی، پرسشنامه کانرز معلمان استفاده گردید. داده های پژوهش در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. آزمون فرضیه های پژوهش از تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که گروه کنترل و آزمایش در میانگین پس آزمون حل مسئله ریاضی با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. به عبارت دیگر، گروه آزمایش نسبت به گروه گواه افزایش بیشتری در حل مسئله ریاضی در پس آزمون داشته است. هم چنین گروه کنترل و آزمایش در میانگین پس آزمون توجه و تمرکز با یکدیگر تفاوت معناداری دارند. به عبارت دیگر، گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش بیشتری در نمره نقص توجه و تمرکز در پس آزمون داشته است.

تمرین های ادراکی حرکتی، اختلالات یادگیری، ریاضی، نقص توجه و تمرکز، بیش فعالی