حامد تارین - دانشجوی دوره دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه شهید چمران اهواز
یداله مهرعلیزاده - .استاد دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
حمید فرهادی راد - دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تبیین مفهوم سیاست تجمیع و ادغام واحدها و مراکز دانشگاهی نگارش یافته است. ظهور جامعه دانش محور، تحوالت جهانی شدن، توسعه روزافزون اقتصادی و فشارهای رقابتی فزاینده ناشی از جهانی شدن، آموزش عالی را بر آن داشته است که دست به اصالحات ساختاری بزند. تجمیع و ادغام واحدهای دانشگاهی نوعی تجدید ساختار و یکی از راهبردهای اصالح نظام اداری و آموزشی است که ممکن است تشکیلات جدیدی با رویکرد مدیریتی جدید ایجاد نماید و بر عملکرد آموزش عالی موثر واقع گردد. به این منظور در پژوهش حاضر که از نوع توصیفی-تحلیلی است با بررسی اسناد، مدارک و سوابق علمی (بصورت تمام شماری) از طریق جستجو در پایگاه های علمی داخلی و خارجی، مفاهیم آمایش آموزش عالی، تجمیع و ادغام، مواد قانونی و سیاسی در این زمینه استخراج و مورد تحلیل قرار گرفت. با توجه به تبیین مفاهیم موردنظر میتوان نتیجه گرفت؛ دستاندرکاران هم در تدوین و هم در اجرا بایستی ضمن بهرهگیری از سیاست- ها و خط مشی های بالادستی، به عوامل فرهنگ سازمانی دانشگاه ها، مشارکت و هماهنگی سطوح مدیریتی و علمی کشور، عوامل نگهدارنده و بازدارنده طرح، ویژگی های طرح ادغام شامل فرآیند-ترکیب-تعامل- یکپارچگی توجه جدی نمایند. در پایان مواردی کاربردی جهت موفقیت در طرح تجمیع و ادغام واحدها و مراکز دانشگاهی پیشنهاد گردید.

آموزش عالی، آمایش آموزش عالی، سیاست تجمیع و ادغام