مرتضی عرب - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های آبی بخش مهندسی آب دانشگاه شیراز
محمد علی زمردیان - دانشیار بخش مهندسی آب دانشگاه شیراز

     مساله آبشستگی موضعی در اطراف پایه و تکیه­گاه پل در سال­های اخیر به طور گسترده توسط محققین مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. این در حالی است که مطالعات اندکی از تاثیر فاصله پایه از تکیه­گاه روی آبشستگی پایه و تکیه­گاه پل موجود می­باشد. با توجه به این که پل­های زیادی در سطح جهان ساخته می­شوند که دارای پایه­هایی در فاصله نزدیک به تکیه­گاه می­باشند، بنابراین ضرورت می­یابد این موضوع مورد بررسی قرار گیرد. در تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر طول تکیه­گاه و شکل پایه بر روی عمق آبشستگی آن­ها، از تکیه­گاه­های قائم با طول­های 25، 5/37 و 50 سانتی متر و پایه­های دایره­ای، مربعی گرد گوشه و مربعی نوک تیز در دو فاصله 5/17 و 35 سانتی­متر نسبت به سیلاب دشت استفاده شد. نتایج آزمایش­ها نشان داد که با نزدیک شدن پایه به تکیه­گاه، آبشستگی آن­ها افزایش می­یابد. به عنوان نمونه حضور پایه نوک تیز در فاصله 5/17 سانتی متری سیلاب دشت برای تکیه­گاه 50 سانتی متری، عمق آبشستگی تکیه­گاه و پایه را به ترتیب 50درصدو 61 درصد در مقایسه با پایه و تکیه­گاه به صورت مجزا افزایش می­دهد.

آبشستگی, تکیه گاه پل, پایه پل, سیلاب دشت