فاطمه کریمی - رشته مامایی مقطع کارشناسی،دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران،ایران
زینب زرین - رشته مامایی مقطع کارشناسی،دانشکده پرستاری و مامایی،دانشگاه علوم پزشکی تهران،تهران،ایران

زمینه و هدف: هیسترکتومی به شیوه ی ابدومینال و واژینال ، دومین علت شایع جراحی زنان پس از جراحی سزارین در سنین باروری می باشد . انجام این عمل جراحی به عنوان یک روش درمانی در راستای رهایی از مشکلات خوش خیم زنان ، نظیر خونریزی های غیرطبیعی و طولانی مدت و پرولاپس رحم انجام می شود . بسیاری از مطالعات نشان داده اند که شواهدی مبنی بر افزایش خطر بیماری افسردگی پس از جراحی هیسترکتومی وجود دارد . بسیاری از زنان به دلیل از دست دادن صفات زنانه ، کاهش رضایت جنسی ، از دست دادن قدرت باروری و قاعدگی، دچار افسردگی های طولانی مدت می شوند . هدف از این مطالعه مرور و بررسی شیوع افسردگی پس از جراحی هیسترکتومی است .مواد و روش ها : مطالعه حاضر با جست و جو در پایگاه های فارسی و انگلیسی نظیرPUBMED، SID، IRANMAGبا کلیدواژه های Hysterectomy ، Anxiety، Depression تا سال 2019 انجام گرفته است . یافته ها : مطالعات نشان می دهد که خطر کلی ابتلا به افسردگی پایدار در زنان حدود 10 تا 15 % است . بسیاری از مطالعات نشان می دهد که شواهدی مبنی بر افزایش خطر افسردگی بعد از هیسترکتومی وجود دارد و تا 5 سال یا حتی بیشتر از عمل جراحی بروز علائم افسردگی دارای خطر بالایی می باشد . بعضی از محققان افسردگی و افزایش میزان بروز علائم روانی بعد از هیسترکتومی را نیز گزارش کرده اند . بر اساس نتایج مطالعه ای نوع عمل هیسترکتومی به صورت واژینال یا ابدومینال در عوارض روحی و روانی تاثیر ندارد بلکه وضعیت روحی و روانی زنان هیسترکتومی شده به شخصیت فردی و حمایت دریافت شده قبل و بعد از عمل یا علائم بالینی حاصل از بیماری زنان در آنها ارتباط دارد . نتیجه گیری : با بررسی مطالعات انجام شده نیاز به مطالعه ای در ابعاد وسیع تر و با حجم نمونه بیشتری وجود دارد . در همه ی مقالات یافت شده مطالعات در کشور هایی نظیر تایوان و استرالیا انجام شده است . لذا با توجه به بررسی های انجام شده ، پیشنهاد میشود که مطالعه ای در این خصوص در ایران انجام شود .

Hysterectomy ،Depression، Anxiety