سید سجاد حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی عمران گرایش سازه، واحد فومن و شفت، دانشگاه آزاد اسلامی، فومن- ایران
کمیل کریمی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران گرایش سازه، مرکز سیاهکل، دانشگاه آزاد اسلامی، سیاهکل- ایران

با توجه به اهمیت اتصالات در پایداری و مقاومت ساختمان در خرابی پیش رونده، پژوهش حاضر به دنبال بررسی مقاوم سازی و بهسازی اتصالات بتنی در برابر خرابی پیش رونده است تا بهترین و موثرترین روش بهسازی اتصالات بتنی را که در برابر خرابی پیش رونده دارای عملکرد بهتری هستند را معرفی نماید. پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق شامل نوع مقاوم سازی می باشد. نتایج مورد بررسی در قالب تغییر مکان، تنش های فونمیسز و کرنش های ایجاد شده در مدل ها مورد بررسی قرار گرفته است. مدل های مورد بررسی در این تحقیق شامل یک قاب بتنی دو طبقه در شش حالت اتصال ساده بتنی، اتصال بتنی تقویت شده با ژاکت بتنی، اتصال تقویت شده با ژاکت فولادی، اتصال تقویت شده با FRP، اتصال تقویت شده با CFRP و اتصال تقویت شده با AFRP است که تحلیل تخریب پیشرونده روی آنها صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ساختمان با سیستم قاب خمشی علیرغم مقاومت بسیار مطلوب در برابر بار جانبی زلزله، مقاومت مطلوبی در برابر خرابی پیشرونده ندارد و باید اتصالات آنها با استفاده از روش مناسب که در این تحقیق ژاکت بتنی معرفی می شود مقاوم سازی شود. با توجه به کاهش تنش و تغییرمکان در سازه های مقاوم سازی شده می توان نتیجه گرفت که پایداری این سازه ها افزایش اما شکل پذیری آنها کاهش می یابد.

قاب بتنی، خرابی پیشرونده، ژاکت بتنی، ژاکت فلزی، AFRP، CFRP، FRP