سیدعظیم الله عصمتی - استاد دانشکده ی ادبیات وعلوم بشری رشته ی زبان وادبیات عربی

دستور زبان‎های عربی و فارسی دری، کاربردهای ویژه‎ای دارد و خصوصیات مختص به‎ خود را داراست. علم نحو در میان زبان‎های عربی و فارسی دری نیز کاربردهای ویژه‎ای دارد و خصوصیات مختص به‎خود را دارا است. نحو یک اصطلاح قدیمی است که با قواعد دستوری زبان از آغاز سخن گویی و دستورنگاری زبان­ها با هم ارتباط تنگاتنگی داشته است. حرف و در نثر و شعر قابل درک است. هرگاه به کلمات یا جملات عربی و فارسی، از دید دستوری نگاه شود، ارزش­ بررسی آن توسط علم صرف و علم نحو مشخص می­شود. حرف واو یکی از حروف مشترک در میان هر دو زبان است که در ترکیب جملات از دیدگاه دستوری نقش آفرینی می­کند. این نقش آفرینی در دستور باعث زیبایی کلام و متین بودن آن می­گردد. میان واو در دستور زبان عربی و زبان فارسی دری شباهت­ها و تفاوت­هایی وجود دارد. از آنجا که علم نحو یکی از علوم اساسی در هر دو زبان است و گونه‎های مختلف و کاربرد وسیع در دو زبان فارسی دری و زبان عربی دارد، در این پژوهش بر آن شدیم تا با استفاده از کتب معتبر در این زمینه به بررسی انواع واو و کاربرد آن در دو زبان فارسی دری و عربی بپردازیم.

حرف واو, انواع واو, ادبیات تطبیقی, دستور زبان عربی و فارسی