راضیه نوری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مشاوره خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف: هدف پژوهش حاضر رابطه خودکارآمدی و تاب آوری با بهزیستی روان شناختی مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی بود. روش کار: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود و جامعه پژوهش شامل مادران دارای کودک استثنایی شهر اهواز می باشد که به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. تعداد 100 مادر دارای کودک عقب مانده ذهنی بودند و به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. و پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی ( 2006 )، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش های آمار همبستگی و رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شده است. یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین تاب آوری و بهزیستی روانشناختی رابطه وجود دارد و نیز بین خودکارآمدی با بهزیستی روانشناختی در مادران دارای کودک عقب مانده ذهنی رابطه وجود دارد. همچنین ضریب نتایج رگرسیون نشان داد که متغیرهای تاب آوری و خودکارآمدی روی هم رفت 0/23 توانایی پیش بینی بهزیستی روانشناختی را دارند. نتیجه گیری: با توجه به افزایش کودکان دارای این اختلال و از آنجا که مادران بیشترین مشکلات را با این فرزندان دارند لذا می توان نتیجه کرد که اگر مادران سطح بالاتری از تاب آوری و خودکارآمدی را داشته باشند بهزیستی روانشناختی آنها نیز بالاتر است.

بهزیستی روانشناختی، خودکارآمدی، تاب آوری، عقب مانده ذهنی