الناز سامانی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه شهید بهشتی
سیدجواد عمادی چاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

به نظر می رسد افراد مبتلا به اختلال سلوک به خوبی نتوانسته اند شناخت کافی از خود و دیگران داشته باشند و به این ترتیب مکررا اقدام به رفتارهایی می کنند که روباط آنها را به خطرر می اندازد. شاید بتوان گفت آنها از هوش هیجانی به میزان کافی برخوردار نبوده و توانایی شناخت هیجان ها و تنظیم آنها را به درستی کسب نکرده اند. به همین خاطر آن زمان که احساس دیگران را با رفتارهای ویرانگر خود تخریب می کنند، نمی توانند همدلی لازم را در جهت جبران آسیب وارد شده ابزار نمایند. هوش هیجانی به توانایی ادراک موثر هیجان ها در خود و دیگران اطلاق می شود که منجر به تصمیم گیری مناسب، فهم هیجان ها و تنظیم و مدیریت آنها می گردد. به همین خاطر در جستجوی آن بودیم تا ارتباط هوش هیجانی و اختلال سلوک را مورد بررسی قرار دهیم و پس از بررسی پژوهش های پیشین در این زمینه این نتیجه کسب شد که یک ارتباط منفی و معناداری میان این دو برقرار است. به این معنا که افراد مبتلا به این اختلال، بهره چندانی از هوش هیجانی ندارند و هرچه قدر شدت اختلال در آنها بیشتر باشد، میزان هوش هیجانی کمتر خواهد بود.

هوش هیجانی، اختلال سلوک