سیدامیرحسام موسوی - استادیار گروه حقوق، دانشگاه بین المللی امام خمینی،قزوین، ایران

توسعه پایدار و همه جانبه یک کشور در فضایی که قوانین به صورت خلق الساعه پا به دنیای وجود نهاده باشند، تحقق پذیر نخواهد بود.آینده پژوهی حقوقی می تواند این امکان را فراهم سازد تا قبل از تصویب یک قانون، جوانب مختلف آن به ویژه با تغییراتی که آینده مستعد آنست یا آینده می بایست بر اساس آن مواضع ترسیم گردد، سنجیده شده و تاثیرات مختلفی که ممکن است آن قانون بر جای گذارد تحلیل گردیده و در نتیجه کارآمدی و ثبات قوانین تضمین و از تغییرات بنیان برانداز قوانین که مدیریت و برنامه ریزی یک توسعه پایدار را به مخاطره می اندازد، اجتناب شود.

توسعه پایدار، آینده پژوهی، حقوق طبیعی، قانون، نظام حقوقی